Prolog

Co teraz robię?

Siedzę. Siedzę na kafelkach. Siedzę na kafelkach w łazience. Siedzę na kafelkach w łazience, a w jednej dłoni trzymam żyletkę. To nie pierwszy raz. Ani nie drugi. Robię to już chyba setny raz. Tak trudno znaleźć jeszcze zdrową skórę, na której już nie długo powstanie nowa blizna.

Po co to robię?

Bo muszę. Muszę się ukarać. Nie mogę z tym żyć. Nie potrafię. Kiedyś zrobię to tak głęboko, że nie będzie już dla mnie ratunku. Ale na razie nie jestem jeszcze na to gotowa. Lecz wiem, że już nie długo nadejdzie ten moment.

Dlaczego to robię?

Mam swoje powody, i tyle powinno wam na razie wystarczyć